Πιλτντάουν, άνθρωπος του-

Πλαστό απολίθωμα ανθρώπου, η ανακάλυψη του οποίου αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία της επιστήμης. Στις 18 Δεκεμβρίου του 1912, ο γεωλόγος Κ. Ντόσον και ο παλαιοντολόγος Σ. Γούντγουορντ παρουσίασαν στη Γεωλογική Εταιρεία του Λονδίνου ανθρώπινα οστά που προέρχονταν από ένα αρχαιότατο στρώμα του τεταρτογενούς κοντά στην τοποθεσία Πιλτντάουν, στο Σάσεξ. Επρόκειτο για τμήματα κρανίου, απολιθωμένα σχεδόν, που ο Ντόσον έλεγε ότι τα είχε πάρει από μερικούς εργάτες, ένα τμήμα του ινιακού οστού, που είχε συλλέξει ο Γούντγουορντ, και μια γνάθο, που είχε συλλέξει ο Ντόσον. Από την αποκατάσταση του κρανίου διαπιστώθηκαν καθαρά ανθρώπινοι χαρακτήρες, αν και πολύ αρχέγονοι. Το σχήμα της γνάθου αντίθετα, παρουσίαζε αρκετή ομοιότητα με εκείνη των πιθήκων. Οι χαρακτήρες του απολιθώματος αυτού προκάλεσαν αμέσως το ενδιαφέρον των επιστημόνων, οι οποίοι έδωσαν στον άνθρωπο του Π. το όνομα ηωάνθρωπος(eoantropus dawsoni). Μερικά χρόνια αργότερα, ο Ιταλός ανθρωπολόγος Τ. Σέρτζι αμφισβήτησε τη γνησιότητα του ευρήματος, δίνοντας έτσι την αρχή σε μια σειρά διενέξεων, έως ότου το 1953, ύστερα από δοκιμασία με ραδιενεργό άνθρακα, ο Άγγλοι επιστήμονες Γουέινερ, Λε Γκρος Κλαρκ και Όουκλεϊ απόδειξαν ότι επρόκειτο περί απάτης. Πράγματι, ο Ντόσον είχε προσθέσει σε μερικά τμήματα, αυθεντικά ίσως, μια γνάθο παρμένη από σύγχρονο πίθηκο, την οποία είχε επεξεργαστεί με χημικές ουσίες ώστε να δίνει την εντύπωση παλαιότητας. Τα δόντια ήταν χρωματισμένα και παρουσίαζαν ίχνη φθοράς, που είχε προκληθεί με λειαντική ουσία.